Özet

Özet

Plevral efüzyon, plevral boşluktaki sekresyon-absorpsiyon dengesinin bozulması sonucu oluşur. Benign ve malign hastalıklar plevral efüzyona yol açar. Konjestif kalp yetmezliğine bağlı ve parapnömonik efüzyonlar en sık benign efüzyon tipleridir. Akciğer ve meme kanseri malign plevral efüzyonun en sık sebebidir. Tipik semptom plöritik gö- ğüs ağrısıdır. Sıvı miktarı arttığında öksürük ve nefes darlığı da eşlik eder. Efüzyonlara sıklıkla düz akciğer filmiyle tanı konulur. Akciğerin bilgisayarlı tomografisi altta kalan akciğer dokusu ve etiyolojiye dair bilgi verir. Efüzyonlar tespit edildiğinde torasentez yapılmalıdır. Sıvı biyokimyasal, mikrobiyolojik ve sitolojik açıdan incelenmeli ve tanı konulduktan sonra tedavi etiyolojiye yönelik olarak belirlenmelidir. Benign plevral efüzyonların tedavisi primer etiyolojiye yöneliktir. Malign plevral efüzyonlarda sıvı birikiminin engellenmesi gerekir. Malign plevral efüzyonlarda yaşam beklentisi 3 aydır. Hastaların %84’ü ilk altı ay içerisinde yaşamını yitirir. Malign efüzyonlarda drenaj sonrası akciğer ekspanse oluyorsa plörodez yapılmalıdır. Plörodez yatak başında veya ameliyathanede video torakoskopik cerrahi kullanılarak yapılabilir. Plörodez talk, bleomisin veya tetrasiklin ile yapılabilir. Bu ajanlar arasında talkı n başarısı %95’tir. Fakat nadiren akciğer ödemine yol açmaktadır. Drenaja rağmen akciğer ekspansiyonu sağlanamı yorsa kronik drenaj seçenekleri değerlendirilmelidir. Kronik plevral kateter veya plöroperitoneal şant bu amaçla kullanılabilir. Bu yöntemlerin başarısı literatürde %90 olarak bildirilmiştir. Daha uzun sağkalım beklenen hastalarda dekortikasyon yapılabilir.